0
0
Tiende dag in Sydney intussen. Een ander Sydney dan het Sydney van iets meer dan twee maanden geleden toen ik hier aankwam. Een levendiger Sydney, een voller Sydney, een surrealistischer Sydney.
Het eerste surrealistische beeld had ik al op foto zien passeren op sociale media, maar wilde ik ook zelf zien. Martin Place, de plaats waar Lindt Chocolate Café gevestigd is, de plaats waar drie mensen waaronder de gijzelnemer het leven lieten bij een gijzeling op 15 december. Ik weet nog altijd niet wat nu de motieven waren van de gijzeling, maar dat doet er geenszins toe. Wat er wel toe doet is het zicht op Martin Place de dagen erna, het zicht van die foto. Martin Place lag grotendeels vol met bloemen, mooi geordend, in alle kleuren. Er lagen foto’s tussen van de slachtoffers, brieven met woorden van steun. Ook op de grond waren boodschappen geschreven in krijt, voornamelijk “We are one but we are many” (refererend naar deze song) en “#Illridewithyou”, de hashtag die de wereld rond ging en de solidariteit en eenheid van de mensen in Australië onderstreept(e). De door bloemen gesymboliseerde verbondenheid van de Aussies rook verdomd goed en maakte iedereen stil…
Vorige maandag was het dan tijd voor een werkgerelateerde flashback. Ivana, een ex-collega waarmee ik samenwerkte tijdens en rond het Belgische voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie in 2010, is voor drie weken op reis in Sydney met haar man en we hebben dus ook eens met ons drieën afgesproken. Ook dit was wat surrealistisch: collega’s tegenkomen aan de andere kant van de wereld en wat herinneringen ophalen en reisverhalen delen.. Leuk!
Het meest surrealistische van alles blijft echter het gehele Kerstgebeuren. ’s Namiddags in de zon zitten met een glas rode wijn of wandelen op het strand bij temperaturen van 25°C of meer, dat is perfect normaal voor de tijd van het jaar hier aangezien het zomer is. Alleen.. We zijn december en niet juli. Kerstversiering in de stad, terwijl je in korte broek en t-shirt rondloopt. Het voelt totaal niet als december aan, laat staan als Kerst. Elena, Leni en ik deden op 25 december, op Kerstdag dus, onder een stralend zonnetje, een deel van de strandwandeling, van Coogee Beach naar Bronte Beach. Bondi doen we in de komende dagen nog gezien Elena dat zeker nog moet gezien hebben voor ze terug vertrekt uit Sydney.
Bij het vertrekken zorgde Elena trouwens voor waarschijnlijk het mooiste complement dat ik al gekregen heb hier in Australië. We vertrokken uit het appartement en begonnen te wandelen toen ze zei: “I’m really happy to be here with you guys. I knew it wouldn’t be like in Melbourne, but Fabian en Nick are great, Joy is nice, Axel is crazy, Leni is my wife and you… I can’t even start.. you’re like my favourite person in the world”. Noem het de “friendzone” als je wil, maar het is gewoon zalig wanneer mensen appreciëren wat je voor hen doet, bijvoorbeeld het feit dat ik alles van het appartement heb geregeld. Iets wat iedereen in het appartement ook nog eens toonde ’s avonds toen ik bij het uitdelen van de ‘Secret Santa’-cadeautjes nog een kerstkaart kreeg waarin ze me bedankten voor alles en zeiden dat ze me een etentje zouden betalen als dank… Heerlijk.
Heerlijk in zijn geheel ook om Kerst (en binnen enkele dagen Oudejaar) met vrienden te vieren hier. Ook al is “vrienden” misschien een groot woord voor mensen die ik amper twee maanden en een week ken, het voelt soms wel zo aan. Gek hoe alles hier loopt en je met sommige mensen echt een goede band smeedt op zo’n korte tijd.
De dag daarna was ook weer surrealistisch: Boxing Day! Voor ons is dat gewoon “26 december”, maar hier in Sydney is het het begin van de solden. Echt grote solden zijn het niet, waarschijnlijk net doordat het pas de eerste dag is en iedereen op die dag gaat shoppen blijkbaar, want kortingen groter dan 30% zijn moeilijk te vinden. Het gekke is gewoon de mensenmassa in de straten.. Winkelstraten die afgezet worden door de politie omdat er geen doorkomen aan is. Aanschuiven in lange rijen om winkels binnen te gaan of zelfs om in de winkel de (rol)trappen te nemen.
Sydney is anders in december dan in de rest van het jaar, zo lijkt. Er zijn ook zo enorm veel meer mensen in de stad, toeristen vooral. Het is te zien dat de stad zo ongeveer uitverkocht is met oog op de eindejaarsfeesten.
Ik ben dan ook razend benieuwd naar Oudejaarsavond. We beginnen allemaal wat te stressen met oog op het vinden van de perfecte locatie om naar het vuurwerk in de haven te gaan kijken, maar het komt wel goed. Op Kerstavond gingen we op een party boat en dat was erg raar omdat het begon om 18u en eindigde om 22u, wat gewoon te vroeg is. De Christmas party daarna in Side Bar was beter, dat moge duidelijk zijn. Op Oudejaarsavond wordt het hopelijk beter, al begint de party boat tocht dan pas rond 1u ’s nachts, durend tot 6u30 ’s ochtends ongeveer, dus dat wordt een lange nacht.
Het is allemaal gezellig en raar tegelijk deze week/weken. Surrealistisch op zo veel manieren. Een mens zou het voor geen geld ter wereld willen missen.
Dit gezegd zijnde.. GELUKKIGE KERST IEDEREEN!
Vier het gerust met deze Australische Kerstsong die Aimee me leerde kennen in Tennant Creek. Die over de zes kangoeroes die de slede van de Kerstman op sleeptouw nemen…
Average Rating