0 0
Read Time:5 Minute, 40 Second

Het is net iets meer dan een week sinds de vorige blog en ik bevind me in het vliegtuig ergens tussen Melbourne en Sydney. Net geen twee weken zal ik in Melbourne verbleven hebben en ik kan me echt geen mening vormen over of ik nu Melbourne dan wel Sydney beter vind. Het was in Sydney namelijk zo aangekondigd: ofwel ben je fan van Melbourne en niet van Sydney, ofwel omgekeerd. Het is ook wat ik vaak hoorde: de Sydney-fans hebben het niet echt voor Melbourne, en omgekeerd. Voor mezelf is het echt nog niet duidelijk. Ik ben tegelijk fan van beide en intussen ook van geen van beide.

Adelaide, Alice Springs, Darwin, Melbourne en Sydney zijn de ‘grootsteden’ waar ik tot nu toe al geweest ben in Australië en je kan ze moeilijk met elkaar vergelijken. Qua verkeersdrukte bijvoorbeeld nog wel. Van druk naar minder druk: Sydney, Melbourne, Adelaide, Darwin, Alice Springs. Verder is elke stad op zijn eigen manier uniek. Sydney blijft voor mij een kopie van London. Melbourne is relaxter, Adelaide nog meer. In Darwin en Alice is dan weer amper iets te beleven, maar toch hebben ook die hun charme.

De beste manier om te weten welke stad je voorkeur geniet is door na te denken in welke je het liefst zou wonen. Het antwoord op die vraag is denk ik ook de reden waarom ik niet kan kiezen tussen die steden. Een voorkeur voor Adelaide, Melbourne en Sydney dan, maar eigenlijk een voorkeur voor geen enkele. In het begin van mijn reis had ik dat wel gehad waarschijnlijk, als ik was begonnen met een opeenvolging van citytrips. Echter, ik heb een tocht door de Outback gemaakt en sindsdien heb ik het gevoel dat ik niet echt “in” een van de grootsteden zou willen wonen, maar wel ergens “in de buurt van”. Dat beseffend zou de voorkeur voorlopig gaan naar “in de buurt van Melbourne”. Omwille van het sportieve karakter van de stad. Doch, voor hetzelfde geld denk ik hier binnen enkele minuten al weer anders over. In elk geval: je kan niet zeggen dat je Australië gezien hebt als je enkel in een van de grootsteden bent geweest.

Soit. Na in mijn eerste dagen Melbourne al het sports precinct en Albert Park te hebben bewandeld, heb ik in de voorbije week nog het Melbourne Cricket Ground (MCG) bezocht en het daarin gevestigde Australian Sports Museum. Absolute aanrader voor élke sportliefhebber. Het MCG is waarschijnlijk het meest legendarische sportstadion in Australië, dat al lang niet meer alleen voor cricket dient, maar ook voor bijvoorbeeld voetbal (herinner u de fantastische ‘You’ll never walk alone’ toen Liverpool hier op bezoek was vorig jaar).

Het sportmuseum is evenzeer top. Een sectie over de Melbourne Cricket Club en haar geschiedenis. Een stuk over cricket en een stuk over Aussie Rules Football, de twee nationale sporten hier. Een kamer met vermeldingen voor de opkomende sporten zoals voetbal, golf en handbal. Een heuse hall of fame met de grootste Australische sporthelden aller tijden. Een ‘game on’ zaal waar je zelf je skills als voetballer, wielrenner, Aussie Rules speler, cricketspeler of zelfs boogschutter kan testen. Verder ook nog een mini cinema met enkele kortfilms over sport en dicht bij de ingang ook nog ruimte voor mijn dada: de Olympische Spelen, met uiteraard de Spelen van Melbourne van ’56 iets meer in de schijnwerpers met bijvoorbeeld de échte toorts waarin de Olympische vlam brandde tijdens die Spelen!

Naast al het sportieve, begaf ik me deze week ook meerdere malen al wandelend door de stad. De Anglicaanse Saint-Paul’s Cathedral en de Katholieke Saint-Patrick’s Cathedral heb ik zo bezocht. Ik wilde hier nog de plaatselijke moskee en synagoge aan toevoegen maar heb er de tijd niet toe gevonden. Dat komt dus op mijn to do lijst voor mijn volgende bezoek aan Melbourne. Ook Victoria Harbour is mooi om eens rustig rond te wandelen. Ik vermoed dat dit havengedeelte nabij het Etihad Stadium de ambitie heeft om de Melbournse versie van Sydney’s Darling Harbour te worden. Het City Piazza met de ‘walk of stars’ is ook wel eens leuk trouwens. Al zat ik na het zien van John Farnham’s standbeeld wel enkele uren met zijn hit ‘You’re the voice’ in mijn hoofd. U bent verwittigd.

Het mooiste vond ik echter Hosier Lane. Een klein zijstraatje van Flinders Street dat bijna volledig beschilderd is met graffiti. Sommige stukken zijn echt wel kunstwerken. Een uniek straatje waar je zeker eens moet doorwandelen als je in de buurt bent.

Het blijft ook wat raar om tijdens het wandelen door de stad, bij temperaturen boven de 25-30°C en dus in korte broek en t-shirt, kerstversiering te zien hangen. In Swanston Street is een heus Kerstplein ingericht met kerstboom en mogelijkheid om op de schoot van de Kerstman te gaan zitten. Er is een postbox voor brieven aan ‘Santa Claus’ en er is in het avondlijke donker de projectie van kersttaferelen op de gevel van ‘Town Hall’. Dat alles terwijl je door het feit dat het zomer is geen enkel besef hebt van het feit dat we december zijn.

Tijdsbesef heb ik sowieso al niet meer trouwens.

Zeg me dat ik nog maar twee weken in Australië ben en ik geloof je. Ik herinner me mijn aankomst hier op de luchthaven alsof het gisteren was en de tijd vliegt verdomd snel.

Zeg me dat ik hier al een jaar ben en ik geloof je evenzeer. Ik heb hier al zo veel gedaan en gezien, zo veel mensen ontmoet. Ik besef het zelf amper.

Het is vandaag twee maanden geleden dat ik in Brussel het vliegtuig nam. Ik snap er niks van.

Nu zit ik weer in het vliegtuig dus. Opgestegen in Melbourne, binnen ongeveer een kwartier landend in Sydney. Daarna ga ik eerst inchecken in mijn hostel (Bounce) om naar het appartement te gaan waar we samen met Elena, Joy, Leni, Fabian en Nick zullen logeren vanaf maandag tot en met 5 januari. Vanavond is de kans groot dat ik met Axel, Alex, Tim en misschien nog anderen in Ivy beland aangezien we donderdag zijn en Ivy dan gratis toegankelijk is. Geen idee wat ik dan de volgende dagen zal doen, maar ik kijk er alvast naar uit om maandag de anderen terug te zien! Ook al was het pas gisteren dat ik van Elena en Leni afscheid nam, van de anderen is het al langer geleden. Op 2 januari zie ik verder ook Outback-reisgenoten Dani, Emmanuelle, Saskia en misschien ook Aimee terug in Sydney, terwijl gisteren ex-collega Ivana in Sydney landde voor een reis down under met haar man. Een pak gezichten om terug te zien dus de komende weken en ik kijk er naar uit!

See you in Sydney!

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
Previous post Melbourne sportstad
Next post Surrealistisch Sydney

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *