0 0
Read Time:5 Minute, 37 Second

Ik hou er niet van wanneer iemand iemand anders beoordeelt zonder hem/haar te kennen. Ik begrijp wel dat je altijd wel een eerste indruk hebt over mensen en dingen, maar dat kan je moeilijk een oprechte mening noemen aangezien je daar nog geen reden toe hebt op dat moment. Eerst leer je iemand kennen en pas daarna kan je oordelen, zo zou het moeten gaan. Nu, ik geef het toe, ik heb die fout ook al gemaakt, natuurlijk wel, wie niet? Niet alleen over mensen, ook over dingen. “Ik haat musicals”, “ik haat opera”, “ik lust geen bananen”, “ik lust geen spinazie”, noem maar op. Ik had al een oordeel nog voor ik er kennis mee had gemaakt. Dit weekend besloot ik komaf te maken met toch al één van deze zaken: opera. Vorig jaar ben ik naar een musical geweest – ‘We Will Rock You’ in London – en daar heb ik echt van genoten. Dus misschien was ik over opera ook fout met mijn oordeel?

Blijkbaar hebben de Australiërs niet één maar twee feestdagen rond Pasen. Waar wij in België enkel op Paasmaandag vrijaf hebben, is dat hier Down Under ook het geval voor Goede Vrijdag! Het betekent dat we een verlengd weekend hadden van vier dagen en dat leek me de uitgelezen kans voor dit alles: op naar Sydney voor een opera! Vrijdag verliet ik de farm dus tijdelijk om eerst een tussenstop te maken in Canberra. Steven (een Franse backpacker die enkele dagen geleden op de farm begon te werken) en Joachim (een Belg die ik eerder in Sydney had leren kennen) vergezelden me op een mini roadtrip. Joachim was van Sydney naar Bungendore gereden, pikte ons op en aangezien noch hij, noch Steven al in Canberra waren geweest, hielden we daar dus eerst even halt.

In Canberra besloten Joachim en ik om Questacon te gaan bezoeken en daarna naar de Last Post ceremonie te gaan in het Australian War Memorial. Questacon is vergelijkbaar met Technopolis: bedoeld om wetenschap toegankelijk te maken voor kinderen/jongeren. Toch hadden ook wij wel fun met het bovenhalen van het kind in ons voor de kleine testjes, optische illusies en andere funfacts. Steven zagen we dan terug aan het War Memorial. Beiden gingen akkoord met mijn mening dat Canberra een pak gezelliger en mooier is dan iedereen lijkt te beweren. Het Lake Burley-Griffin, ANZAC Parade, het feit dat het een hoofdstad is die niet als een hoofdstad aanvoelt, … Ook Steven en Joachim waren dus aangenaam verrast.

Toen de avond begon te vallen reden we naar Sydney waar de regen was beginnen vallen. Het zou niet stoppen tot zondagochtend, wat betekende dat ik mijn allereerste opera jammer genoeg in de regen zou beleven. Sinds 2012 organiseert Opera Australië ‘Handa Opera on Sydney Harbour’, een openluchtspektakel op een podium gebouwd op het water van de befaamde haven, naast Mrs Macquaries Point, met het Opera House en de Harbour Bridge in de achtergrond. ‘La Traviata’ was de eerste in 2012, gevolgd door ‘Carmen’ in 2013, ‘Mme Butterfly’ in 2014 en nu dus Giuseppe Verdi’s meesterwerk ‘Aïda’.

Nooit een opera gezien in mijn leven, ervan uitgaand dat ik er geen fan van ben, maar het toch willen proberen aangezien ik niet graag een oordeel vel zonder kennis van zaken. Waar beter om dit te doen dan vlakbij Sydney’s operagebouw met een van de bekendste opera’s uit de geschiedenis? Als ik maar één opera zou zien in mijn leven, dan zou het op zijn minst toch een goede geweest zijn en op een toplocatie.

Zaterdag regende het de ganse dag en ik was blij dat de organisatie poncho’s voorzien had. Ondanks dat het in openlucht doorging, werd de opera dus niet gecancelled voor de regen. Alles ging gewoon door zoals gepland, met dat verschil dat de acteurs paraplu’s in de hand hadden of ook poncho’s droegen. De volledige opera duurde zo’n tweeënhalf uur met een halfuur pauze halfweg. Het begon omstreeks 19.30u en was afgelopen rond 22.30u.

Nu ik een opera gezien heb moet ik wel eerlijk zijn: ik ben nog altijd geen fan. De scene was erg mooi met het gekende hoofd van Nefertiti als pronkstuk, de kostuums waren knap gemaakt (maar niet historisch correct en dat is toch wel een afknapper voor mij), de stemmen van de cast en hun gezangen waren top, het verhaal vond ik maar zo-zo, maar het geheel was echt wel goed. Enfin, goed als je fan bent van opera. Het spijt me maar het is gewoon mijn ding niet. Een kwestie van smaak. Ik zou echt niet kunnen luisteren naar een cd vol operamuziek denk ik. Dus ja, het was allemaal prachtig opgezet en gezongen en zo, maar het is gewoon niet mijn smaak qua muziek.

In elk geval wel een spektakel, dat zeker, ook al had ik meer vuurwerk verwacht (waarschijnlijk tot een minimum beperkt door het slechte weer) en misschien meer spectaculaire zaken zoals het meer gebruiken van de kamelen of het gebruik van wat meer artefacten of zo. Nu, de gehele performance was wel absoluut bewonderenswaardig gezien de barre weersomstandigheden. Waarschijnlijk is mijn beeld/mening dus vertroebeld door het slechte weer, maar anderzijds: regen of geen regen, de gezangen zouden hetzelfde gebleven zijn en het zou nog altijd om dezelfde opera gaan natuurlijk.

Soit, ik ben dus geen operafan geworden, al erken ik wel de kunstvorm die het zeker is. Ik ben dan ook blij dat ik dit meegemaakt heb en dat ik nu op zijn minst toch een fundament heb om mij op te baseren wanneer ik zeg dat opera mijn ding niet is.

Vandaag dan, Paaszondag, schijnt de zon over Sydney en is er amper een plas over die herinnert aan de regen van de voorbije dagen. Ik breng deze dag door zoals ik het gepland had: in de bibliotheek van Sydney om vooral mails in te halen en te versturen. Morgen keer ik dan terug naar ‘Gidleigh Station’ om dinsdag aan een nieuwe werkdag te beginnen. Ik weet nog niet of ik de trein van morgenochtendvroeg zal nemen om dan nog wat tijd in Canberra te kunnen spenderen of die van morgenavond na nog een dag in Sydney te hebben doorgebracht. Nog enkele uren om te beslissen!

Trouwens: binnen exact een week zal ik mijn eerste maand afgerond hebben van de drie maanden dat ik op de boerderij zal gewerkt hebben… De tijd blijft gewoon ontzettend snel gaan…

 


 

Als je in Australië bent en ook naar ‘Aïda’ wil gaan kijken in de haven van Sydney, dan kan dat nog tot en met 26 april. Tickets kunnen aangekocht worden via de website van het Opera House: http://www.sydneyoperahouse.com/whatson/oa_2015_hosh_aida.aspx .

20150404_092237

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
Previous post Gidleigh Station (3): Sport!
Next post Gidleigh Station (4): Verandering

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *